dhj112024
BPCO. Vitamina B3 redukton inflamacionin e rrugëve të frymëmarrjes
Nicotinamide riboside (NR) është e njohur për rolin e saj si një pararendëse e NAD+, një molekulë thelbësore për riparimin e ADN-së, rregullimin e inflamacionit dhe ruajtjen e integritetit qelizor. Me kalimin e moshës, nivelet e NAD+ ulen duke favorizuar kështu akumulimin e mosfunksionimit qelizor që kontribuon në kushte patologjike si bronkopneumopatia kronike obstruktive (BPCO). Plotësimi me nicotinamide riboside mund të përfaqësojë një strategji inovative për të luftuar dëmtimin qelizor të lidhur me plakjen.
Studimi përfshiu 40 pacientë ish-duhanpirës me BPCO të qëndrueshme dhe 20 individë të shëndetshëm, të përzgjedhur si grup kontrolli. Pjesëmarrësit u përzgjodhën në mënyrë rastësore për të marrë 2 g NR në ditë ose një placebo për gjashtë javë dhe u ndoqën për 12-javë. Studiuesit matën disa parametra, duke përfshirë nivelet e interleukinës-8 (IL-8), një shënues kyç i inflamacionit dhe nivelet e NAD+ në gjak, së bashku me analizat eksploruese të plakjes epigjenetike dhe rrugëve gjenetike.
Rezultatet tregojnë se plotësimi i NR-së rezultoi në një ulje prej 52.6% të niveleve të IL-8 në krahasim me placebon, një efekt që u mbajt për 12 javë pas përfundimit të trajtimit, duke treguar një zbutje të konsiderueshme të inflamacionit në rrugët e frymëmarrjes. Paralelisht, nivelet e NAD+ në gjakun e pacientëve me BPCO u rritën ndjeshëm, duke sinjalizuar një përmirësim në aftësinë qelizore për t'iu përgjigjur stresit metabolik.
Së fundi, analizat eksploruese tregojnë një reduktim të mundshëm në shkallën e plakjes epigjenetike, të lidhur me ndryshimet në rrugët gjenetike të lidhura me riparimin e ADN-së dhe frymëmarrjen qelizore. Nga njëra anë, riparimi i ADN-së është thelbësor për ruajtjen e integritetit gjenetik, reduktimin e inflamacionit dhe kundërveprimin e rënies qelizore të lidhur me moshën. Nga ana tjetër, përmirësimi i frymëmarrjes qelizore rrit funksionin mitokondrial, duke optimizuar prodhimin e energjisë së nevojshme për të përballuar stresin metabolik. Këto efekte sugjerojnë që NR-ja promovon një mjedis qelizor më elastik, të aftë për të kufizuar dëmtimin e inflamacionit kronik dhe për të promovuar funksionimin më të mirë të përgjithshëm të qelizave.
Kështu, rezultatet sugjerojnë se NR-ja mund të përfaqësojë një opsion premtues terapeutik për menaxhimin e BPCO-së. Megjithatë, studimi ka disa kufizime, duke përfshirë kohëzgjatjen e tij të shkurtër dhe numrin relativisht të vogël të pjesëmarrësve. Prandaj, studime të mëtejshme në mostra më të mëdha dhe me periudha të zgjatura vëzhgimi do të jenë të nevojshme për të konfirmuar këto rezultate.