tet12020
Aneurizmat cerebrale janë më të mundshme te duhanpirëset
Mundësia që gratë duhanpirëse të kenë një aneurizëm të trurit është 4 herë më e lartë se ajo e jo-duhanpirëseve dhe 7 herë më e lartë nëse, përveç pirjes së duhanit, gratë kanë edhe hipertension. Ky është rezultati i një studimi shumëqendror të kryer me 545 gra 30-60 vjeçe, të cilat i janë nënshtruar angiografisë me rezonancë magnetike. Nga pamjet, u identifikuan 185 aneurizma të trurit në 152 gra.
Në 66% të rasteve nuk është dhënë asnjë trajtim aktiv dhe gratë kanë përfituar vetëm nga monitorimi, ndërsa pjesa tjetër iu nënshtrua operacionit dhe ndërhyrjeve të tjera invazive. Siç është parashikuar, rezultatet e krahasimit midis dy grupeve tregojnë se duhanpirëset kishin 4 herë më shumë gjasa se jo-duhanpirëset që të kishin një aneurizëm të pakëputur dhe 7 herë nëse kishin edhe hipertension kronik. Studimi është vëzhgues, por studiuesit, të cilëve u mungonte informacioni mbi rrezikun e aneurizmave të këputura, sugjerojnë që depistimi për aneurizëm duhet të merret në konsideratë te gratë e grupmoshës 30-60 vjeçe.
Për analizat, 113 nga këto gra (raste) u përputhën me 113 kontrolle, d.m.th. gra të së njëjtës moshë dhe etni, por pa aneurizëm. Christopher Ogilvy, i Shkollës Mjekësore të Harvardit në Boston, autori kryesor i studimit të botuar në "Journal of Neurology Neurosurgery & Psychiatry", zbuloi së bashku me kolegët se 62.5% të rasteve dhe 44.3% të kontrolleve i ishin nënshtruar ekzaminimit imazherik, për shkak të dhimbjes kronike të kokës. Shumica e aneurizmave kishin diametër mesatarisht 2-5 mm dhe ishin të vendosura në arterien karotide. Është vërejtur se 57.5% e grave me aneurizëm pinin duhan, ose kishin pirë më parë, krahasuar me 37.2% të kontrolleve. Për më tepër, të parat kishin një tendencë të ishin duhanpirëse më të forta se të dytat (mesatarisht, 20 cigare në ditë, kundrejt 12) dhe kishin pirë duhan më gjatë (mesatarisht 29 vjet, kundrejt 20 viteve). Hipertensioni arterial u gjet përkatësisht në 46% dhe 31% të grave.
J Neurol Neurosurg Psychiatry. 2020. Doi: 10.1136/jnnp-2020-323753
http://dx.doi.org/10.1136/jnnp-2020-323753