tet62014
A e dinë kardiologët sasinë e rrezeve që përshkruajnë?
Sipas një dokumenti të Shoqërisë Evropiane të Kardiologjisë, kardiologët duhet të dinë se çfarë dozash rrezatimi sjellin kontrollet e përcaktuara për pacientët. "Pas radioterapisë, imazheria kardiovaskulare përfaqëson 40% të ekspozimit ndaj rrezatimit mjekësor në popullsi, por përshkruesit shpesh nuk njohin dozat rrezatuese dhe rreziqet e lidhura me ekzaminimet" thotë
Eugenio Picano, kërkues në Institutin e Fiziologjisë Klinike në Piza dhe autor i parë i artikullit në European Heart Journal. Studiuesit kanë shqyrtuar të dhënat në lidhje me dozat e rrezatimit në ekzaminime të ndryshme të imazherisë duke gjetur të përfshira vlera nga 1 në 60 milliSieverts(mSv ). Për të bërë një krahasim, ekspozimi ndaj rrezatimit natyror fundor në tokë është vlerësuar në rreth 2.4 mSv për person në vit. "Është më mirë të mos përshkruani teste rrezatuese kur informacioni i dëshiruar mund të merret nga ekzaminime pa rrezatim. Dhe, në qoftë se është me të vërtetë e nevojshme rekomandohet të zgjidhet ai me dozën më të vogël" shkroi paneli i ekspertëve, duke theksuar se doza e dhënë duhet të regjistrohet në procesverbal mjekësor. Me fjalë të tjera, rrezatimet e testeve të imazherisë mund të shkaktojnë kancer dhe kardiologët duhet të përpiqen të përshkruajnë ekzaminimin e duhur me dozën e duhur pacientit të duhur.
Por cilat janë dozat e marra nga procedurat më të zakonshme? Doza mesatare për një ndërhyrje perkutane koronare (PCI) për një angiografi koronare me CT prej 64 - cikle ose një procedurë heqjeje është rreth 15 mSv ekuivalente me 750 radiografi gjoksi apo gjashtë vite ekspozim ndaj rrezatimit të fundit. "Dhe të dhënat epidemiologjike tregojnë një rritje të rrezikut të kancerit për doza më të larta se 50 mSv ndonjëherë e arritur në një shtrim të vetëm pas ekspozimit kumulativ për ekzaminime të ndryshme apo edhe me një ekzaminim të vetëm". Zgjidhja? Autorët e artikullit sugjerojnë përdorimin e një formulari konsensusi të informuar me doza të referencës me kuptim të lehtë, si pikërisht ekuivalentët në numër me kockat (radiografinë) e gjoksit apo në vite të ekspozimit ndaj rrezatimit të fundit. Pas testit, informacionet për rrezatimin e dorëzuar duhet të regjistrohen dhe ti sigurohen pacientit sipas kërkesës. "Ky proces i thjeshtë i dhënies së pëlqimit nga ana e tij duhet të shtyjë kardiologun të mësojë atë çfarë duhet të dijë tashmë duke bërë zgjedhje të përgjegjshme" përfundojnë autorët.