gus122024
Kirurgjia, jo gjithmonë e nevojshme për trajtimin e tendinopatisë
Në një studim të publikuar në revistën NEJM Evidence, efikasiteti i trajtimit kirurgjikal është krahasuar me atë jo operator për tendinopatitë proksimale të muskujve biceps femoris, semimembranoz dhe semitendinoz. Ky studim, i koordinuar nga Elsa Pihl, përbën një nga përpjekjet e para për trajtimin rigoroz të kësaj teme përmes një studimi të randomizuar. Sipas Pihl, trajtimi jo operator nuk është më pak i vlefshëm se ai kirurgjikal përsa i përket funksionalitetit afatgjatë të matur me Perth Hamstring Assessment Tool (PHAT). Ky është një rezultat i rëndësishëm për praktikën klinike, pasi sugjeron se shumë pacientë mund t'i evitojnë rreziqet e lidhura me kirurgjinë, pa ndikuar në rimëkëmbjen funksionale.
Në studim u përfshinë 216 pacientë në moshat 30-70-vjeçare, të rekrutuar në Suedi dhe Norvegji. Nga këta, 119 pacientë u caktuan në mënyrë rastësore në grupin e trajtimit kirurgjikal, ose në atë jo kirurgjikal, ndërsa 97 pacientët e mbetur që e kishin zgjedhur vetë trajtimin, u përfshinë në një analizë vëzhguese paralele. Synimi kryesor ishte rezultati PHAT 2 vjet pas trajtimit, me një marzh jo inferioriteti prej 10 pikësh. Rezultatet treguan se rezultati mesatar PHAT ishte 79.9 për grupin kirurgjikal dhe 78.5 për atë jo kirurgjikal, me një diferencë prej 1.2 pikësh. Edhe analizat dytësore nuk kanë evidentuar ndryshime të mëdha ndërmjet dy grupeve.
Për më tepër, 57% e pacientëve të trajtuar nga ana kirurgjikale arritën t'i riktheheshin plotësisht sportit, krahasuar me 40% të grupit jo kirurgjikal. Megjithatë, trajtimi kirurgjikal ka shkaktuar një numër më të madh efektesh anësore (9 kundër 3), si infeksione dhe tromboza venoze të thella.
Si përfundim, shumë pacientë me avulsione proksimale të muskujve biceps femoris, semimembranoz dhe semitendinoz duhet të trajtohen siç duhet me trajtimin jo operator, por ata që duan t'i kthehen ushtrimit të sporteve aktive mund të marrin në konsideratë edhe riparimin kirurgjikal.