tet12021
Parkinsoni. Pacientët duhet të njohin shtatë strategjitë kompensuese të ecjes
Ndonëse ekzistojnë strategji të ndryshme kompensuese që mund të ndihmojnë në ecje të sëmurët me Parkinson, sipas një studimi të botuar në Neurology, shumë pacientë nuk kanë dëgjuar kurrë për këto teknika. "Ne e dimë se të sëmurët me Parkinson shpesh shpikin spontanisht "devijime" për të kapërcyer vështirësitë e tyre në ecje, në mënyrë që të lëvizin dhe të mbeten të pavarur. Por, ne kemi zbuluar se ata rrallë udhëzohen mbi të gjitha strategjitë e ndryshme të kompensimit dhe se, kur udhëzohen, shpesh gjejnë strategji që funksionojnë më mirë për ta dhe rrethanat e tyre unike", shpjegon Anouk Tosserams, nga Qendra Mjekësore e Universitetit Radboud në Nijmegen, Holandë, i cili drejtoi grupin e punës.
Studiuesit intervistuan 4,324 vetë me Parkinson dhe aftësi të kufizuara të të ecurit. Nga pjesëmarrësit, 35% kanë thënë se vështirësitë në ecje kanë ndikuar në aftësinë e tyre për të kryer aktivitete normale ditore dhe 52% përjetuan një ose më shumë rrëzime gjatë vitit para studimit. Ekspertët u shpjeguan pjesëmarrësve shtatë kategoritë kryesore të strategjive:
1. Sinjalet e brendshme (të tilla si ecja, duke numëruar me mend),
2. Sinjalet e jashtme (ecja me ritmin e një metronomi),
3. Ndryshimi i kërkesës së ekuilibrit (marrja e kthesave më të gjera),
4. Ndryshimi i gjendjes mendore (me teknika relaksimi),
5. Vëzhgimi i veprimit dhe imagjinata motore (e cila përfshin shikimin e një personi tjetër që ecën),
6. Përshtatja e një modeli të ri të ecjes,
7. Forma të tjera të përdorimit të këmbëve (ecja me biçikletë ose këmbadoras).
Në vijim, pjesëmarrësit u pyetën nëse ishin në dijeni të secilës teknikë, nëse e kishin përdorur ndonjëherë dhe nëse po, si funksionoi për ta në një sërë kontekstesh. Kështu, autorët zbuluan se të sëmurët me Parkinson, zakonisht, përdorin strategji të kompensimit të ecjes, por në shumicën dërrmuese të rasteve, ata nuk janë në dijeni të këtyre shtatë strategjive. Përveç përdorimit të mjeteve ndihmëse për të ecur dhe alternativave të mënyrës së ecjes, strategjia më e njohur ka qenë sinjali i jashtëm, siç është dëgjimi i një metronomi, i ndjekur nga sinjale të brendshme. Studiuesit zbuluan se strategjitë funksionuan ndryshe në varësi të kontekstit në të cilin personi i përdori ato, për shembull, brenda ose jashtë. "Ne duhet të gjejmë një mënyrë për t'iu mësuar njerëzve të gjitha strategjitë kompensuese në dispozicion, për shembull, përmes një platforme edukuese të dedikuar online. Në këtë mënyrë, të gjithë do të gjejnë metodën më të mirë për situatën e tyre", përfundojnë ekspertët.
Neurology 2021. Doi: 10.1212/WNL.0000000000012633
http://doi.org/10.1212/WNL.0000000000012633