nën122020
ADHD. Kostot dhe faktorët parashikues të rezultatit
Dy studime australiane nxjerrin në pah disa elemente që lidhen me çrregullimin e deficitit të vëmendjes/hiperaktivitetit (ADHD). Ndërsa i pari identifikon faktorët kryesorë që mund të përmirësojnë rezultatet e fëmijëve, tjetri zbulon kostot sociale dhe ekonomike. Në veçanti, studimi i botuar në "Pediatrics" përfshiu 477 fëmijë (179 me ADHD të plotë [sindroma e plotë, FS], 86 me nën prag ADHD [nën prag, ST] dhe 212 pa ADHD, të rekrutuar në moshën 7-vjeçare në shkolla të ndryshme në Melburn dhe të ndjekur gjatë 3 viteve në vazhdim.
Është vërejtur se fëmijët me ADHD, si FS, ashtu edhe ST, të cilët kishin memorie të dobët pune në moshën 7-vjeçare, kishin tendencë të kishin performancë më të keqe akademike në moshën 10-vjeçare. Ashpërsia e simptomave lidhej me rezultatet emotive-të sjelljes. Për më tepër, ata që shfaqën edhe simptoma të çrregullimit të spektrit autik kishin funksionim më të keq shoqëror dhe emocional në 10 vjet. "Faktorët parashikues për ata që kishin rezultate më të këqija ishin të rëndësishëm pavarësisht nëse fëmijët i plotësonin kriteret diagnostikuese për ADHD-në, duke sugjeruar që mjekët duhet të monitorojnë fëmijët me simptoma edhe kur bien nën pragun diagnostik", shpjegoi autori kryesor Daryl Efron (Instituti i Kërkimeve për Fëmijë Murdoch), i cili më pas shtoi: "Nevojitet një qasje e gjerë klinike për të menaxhuar ADHD-në që përfshin jo vetëm menaxhimin e simptomave, por edhe identifikimin dhe menaxhimin e kushteve të tjera që shpesh bashkëjetojnë me ADHD-në".
Studimi i dytë, botuar në "Journal of Disorders Disorders", vlerësoi kostot ekonomike dhe sociale të ADHD-së në Australi, ku çrregullimi prek 3.2% të njerëzve dhe një fëmijë në 20. Për vitin financiar 2018-2019, kostot financiare dhe jo-financiare (të matura në Disability Adjusted Life Years) arritën në 12.75 miliardë dollarë. Kostot e produktivitetit, kryesisht për shkak të mosshkuarjes në punë, rënies së punësimit dhe frekuentimit përfaqësuan 81% të kostove financiare, kostot e kujdesit shëndetësor (4%), si dhe pati kosto në arsim dhe drejtësi. Edhe humbja në termat e mirëqenies, ose kostot jo-financiare, ishte gjithashtu e konsiderueshme (5.31 miliardë dollarë).
"Ekziston një nevojë e vazhdueshme për të ndërgjegjësuar publikun në lidhje me barrën socio-ekonomike të ADHD-së dhe për të edukuar dhe informuar palët kryesore të interesuara në mënyrë që të udhëheqin investimet në kërkime dhe shërbime që mund të zvogëlojnë barrën dhe ndikimin e vazhdueshëm të ADHD-së", shkruajnë autorët.
Pediatrics November 2020. Doi: 10.1542/peds.2020-1061
https://doi.org/10.1542/peds.2020-1061
Journal of Attention Disorders October 2020. Doi: 10.1177/1087054720961828
https://doi.org/10.1177/1087054720961828