maj92018
Antipsikotikët atipikë përballë haloperidolit, te të moshuarit me infarkt
Te të rriturit e moshuar, të shtruar në spital me infarkt miokardi akut, të cilëve iu janë dhënë ilaçe antipsikotike për delirin, medikamentet atipike, si olanzapina, quetiapina ose risperidoni mund të jenë një zgjedhje më e sigurt se haloperidoli. Këtë e sugjeron një studim i botuar në "British Medical Journal".
"Ndonëse haloperidoli ka kohë që përdoret për të menaxhuar shqetësimet ose simptomat e lidhura me të te pacientët e hospitalizuar, rezultatet tona sugjerojnë që antipsikotikët atipikë mund të jenë një mundësi më pak e dëmshme për popullatën e moshuar me infarkt akut miokardi që ka nevojë për një antipsikotik off-label në rastet e shqetësimit të rëndë, pasi kemi zbuluar një rrezik të vdekshmërisë prej rreth 50% më të lartë me haloperidolin", thotë Krista Huybrechts (Shkolla Mjekësore e Harvardit në Boston), autore e studimit.
Duke përdorur një bazë të dhënash spitalore kombëtare, hulumtuesit kanë mbledhur të dhëna nga 6,578 pacientë me moshë mesatare 75.2 vjeç, të trajtuar me ilaçe antipsikotike nëpërmjet gojës.
Midis tyre, 1,668 (25,4%) kishin marrë haloperidol dhe 4,910 (74,6%), antipsikotikë atipikë. Koha mesatare midis shërimit dhe fillimit të trajtimit (5.3 kundrejt 5.6 ditëve) dhe kohëzgjatja e qëndrimit në spital (12.5 kundrejt 13.6 ditësh) ishin të ngjashme në të dyja grupet, por kohëzgjatja e trajtimit në fjalë ishte më e shkurtër te pacientët që përdorin haloperidol sesa tek ata që përdorin antipsikotikë atipikë (2.4 kundrejt 3.9 ditëve). Në analizë, shkalla absolute e vdekjes për 100 ditë ishte 1.7 për haloperidolin (129 vdekje) dhe 1.1 për antipsikotikët atipikë (92 vdekje) gjatë shtatë ditëve ndjekjeje nga fillimi i trajtimit.
Mundësia e mbijetesës ishte 0,93 te pacientët e trajtuar me haloperidol dhe 0,94 tek ata që përdornin antipsikotikë atipikë në ditën e shtatë, duke marrë parasysh kufizimin e ndjekjes, për shkak të daljes nga spitali. Norma e rrezikut (HR) nga vdekja ishte respektivisht 1.51 dhe 1.50. Kjo lidhje shoqëruese ishte më e fortë gjatë katër ditëve të para të ndjekjes dhe zvogëlohej me kalimin e kohës, aq sa në ditën e pestë, rritja e rrezikut nuk ishte më e dukshme.
BMJ. 2018. doi: 10.1136/bmj.k1218
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29592958