tet72019
Pajisjet e implantueshme kardiake dhe komplikacionet pas implantimit
Mundësitë që pacientët të shfaqin komplikacione pas implantimit të një pajisjeje kardiake elektronike (CIED), ndryshojnë në varësi të strukturës në të cilën i nënshtrohen procedurës, sipas një studimi të zhvilluar në 174 spitale në Australi dhe në Zelandën e Re, të publikuar në "Annals of Internal Medicine".
"Pacemaker-at e përhershëm dhe defibrilatorët janë ndër pajisjet më të zakonshme dhe implantet më të kushtueshme në spitale. Vetëm vitin e shkuar, në Australi janë implantuar rreth 19.000 pacemaker-a dhe më shumë se 4.000 defibrilatorë. Komplikacionet e rënda mund t'i shkaktojnë dëme të mëdha pacientit dhe të shtojnë kostot e trajtimeve mjekësore të evitueshme. Rreth 60% e këtyre komplikacioneve, veç të tjerash, verifikohen pasi pacienti ka lënë spitalin, kështu që operatorët shëndetësorë mund të mos jenë plotësisht të ndërgjegjshëm në lidhje me komplikacionet që hasen nga pacientët", shpjegon Isuru Ranasinghe (Universiteti i Adelaides), autori kryesor i studimit.
Studiuesit vlerësuan 81.304 pacientë që morën një CIED të ri, nga të cilët, 65.711 pacemaker-a të përhershëm dhe 15.593, defibrilatorë kardioversorë të implantueshëm. Në grup, 6.664 pacientë (8.2%) paraqitën një ndërlikim serioz. Shkalla e komplikacioneve ishte më e lartë për defibrilatorët sesa për pacemaker-at (10.04% krahasuar me 7.76%), por plot 76.5% e të gjitha komplikacioneve iu atribuohen këmbëve (5.098, përkundër 1.566). Në spitalet që kanë implantuar të paktën 25 CIED, shkalla e standardizuar e komplikacioneve standarde për rrezikun mesatar ishte 8.1%, me një ndryshim në normat midis spitaleve, që varion nga 5.3% në 14.3%.
Për më tepër, 22 spitale treguan norma komplikacionesh që ndryshojnë dukshëm nga mesatarja kombëtare.
Ekspertët theksojnë se ky studim tregon sa e rëndësishme është që niveli i komplikacioneve të procedurave spitalore të bëhet i njohur për mjekët, spitalet e komunitetet në përgjithësi dhe propozojnë investimin në strategji të provuara për reduktimin e tyre, siç është optimizimi i teknikës procedurale, etj., miratimi i masave më të mira për kontrollin e infeksionit dhe administrimi i barnave antikoaguluese. "Inkurajimi i spitaleve për të marrë pjesë në aktivitete për përmirësimin e cilësisë mund të ndihmojë në reduktimin e komplikacioneve me kalimin e kohës", përfundojnë autorët.
Ann Intern Med. 2019. doi: 10.7326/M18-2810
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31357210