sht272018
Diabeti i tipit 1: efikasiteti i vetëkontrollit varet nga fazat e ndryshme të jetës së rritur
Sjelljet e pacientëve sa i përket vetëmenaxhimit të diabetit të tipit 1 (T1D) ndryshojnë sipas fazave të ndryshme të jetës në moshë madhore, sipas një studimi të publikuar në "Diabetes Care", qëllimi i të cilit ishte analiza e vetëmenaxhimit të diabetit në lidhje me kontrollin glicemik, gjatë harkut të jetës së të rriturve. Margaret McCarthy (Kolegji i Infermierisë në Nju Jork) dhe Margaret Grey (Shkolla e Infermierisë në Konektikat), shqyrtuan modelet e vetëmenaxhimit të diabetit në aspektin e kompensimit metabolik, duke përfunduar një analizë post-hoc të të dhënave të 7,153 të rriturve të regjistruar në Regjistrin Klinik të Diabetit të Tipit 1, themeluar në vitin 2010, me përfshirjen e karakteristikave personale dhe klinike të 25,833 individëve me diabet të tipit 1, të ndjekur në 76 qendra diabeti në 33 shtete të BE-së.
"Pjesëmarrësit u klasifikuan në katër faza të moshës madhore: në zhvillim (18-25 vjeç), të rinj (25 deri më pak se 45 vjeç), të moshës mesatare (45-65 vjeç) dhe të moshuar (65 vjeç ose më shumë). Të dhënat janë mbledhur përmes pyetësorëve dhe rishikimit të shënimeve mjekësore në kohën e regjistrimit", shpjegojnë autorët, të cilët krahasuan faktorët socio-demografikë, klinikë dhe diabetikë mes grupeve, ndërsa për secilën grupmoshë u zhvilluan regresione logjistike, për të identifikuar faktorët parashikues të lidhur me vlerat e hemoglobinës së glikuar (HbA1c) të barabartë, ose më të lartë se 7%. Në fund, studiuesit zbuluan se pacientët emergjentë dhe të moshuarit kishin nivelet mesatare dhe të mëdha të HbA1c-së, krahasuar me grupet e tjera, me vlera përkatësisht prej 8.4% dhe 7.3%.
Për emergjentët, gjithashtu, probabiliteti i përdorimit të pompave të insulinës ose monitorimi i vazhdueshëm i glukozës ishte më i ulët, respektivisht 56% dhe 7%, krahasuar me një rrezik të lartë të kapërcimit të të paktën një dozë insuline në ditë dhe që ka të paktën një episod të ketoacidozës diabetike në vitin paraprak.
"Duke vlerësuar efektivitetin e vetëmenaxhimit të diabetit, operatorët e kujdesit shëndetësor duhet të marrin në konsideratë fazat e ndryshme të jetës së rritur të pacientit, të cilat përfshijnë variablat si puna dhe familja, si dhe barrën e mundshme të komorbilitetit", përfundon Gray dhe McCarthy.
Diabetes Care 2018. Doi: 10.2337/dc17-2597
http://care.diabetesjournals.org/content/41/8/1608