nën52021
Endometrioza e padiagnostikuar ndikon në efikasitetin e fekondimit in vitro
Gratë me endometriozë të padiagnostikuar e kanë të vështirë të mbeten shtatzënë edhe me fekondim in vitro, sipas një studimi të publikuar në Human Reproduction. Një grup pune i Universitetit të Kuislandit, i udhëhequr nga Katrina Moss, shkruan se gratë, endometrioza e të cilave nuk u diagnostikua derisa filluan trajtimin e fertilitetit, përfunduan me më shumë cikle, përdorën trajtime jo të rekomanduara dhe kishin më pak gjasa për të pasur fëmijë. "Nga ana tjetër, studimi ynë zbuloi se gratë që ishin diagnostikuar me endometriozë përpara trajtimit të fertilitetit kishin të njëjtat rezultate si ato pa sëmundje", thotë Mossi.
Në Australi, një në nëntë gra diagnostikohet me endometriozë dhe 40% e tyre vuajnë nga infertiliteti. Diagnoza e infertilitetit për këto gra mund të jetë nga katër deri në 11 vjet dhe diagnoza e vonuar ul mundësitë e suksesit të trajtimeve të fertilitetit. Studiuesit studiuan 1322 gra, 35% e të cilave kishin endometriozë, duke përdorur të dhëna nga Studimi Longitudinal Australian mbi Shëndetin e Grave (ALSWH). Një e treta e këtyre grave nuk ishin diagnostikuar derisa filloi trajtimi i fertilitetit. "Gratë që u diagnostikuan me vonesë kishin katër herë më shumë gjasa të bënin shumë cikle, ndonjëherë deri në 36, për trajtimin e fertilitetit dhe gjithashtu kishin 33% më pak gjasa për të pasur fëmijë", thonë autorët. Megjithatë, diagnoza e hershme e endometriozës dhe qasja e hershme ndaj fekondimit in vitro mund të krijojnë kushte të barabarta, pasi ato u japin mundësi grave me endometriozë të arrijnë të njëjtat rezultate si ato pa këtë sëmundje. Sipas ekspertëve, është shumë e dobishme të diagnostikohet endometrioza para fillimit të trajtimit të fertilitetit dhe të përshtatet trajtimi në përputhje me rrethanat. "Është thelbësore të mbetemi shumë vigjilentë për mundësinë e zbulimit të endometriozës te gratë që mendojnë të nisin trajtimin e fertilitetit, veçanërisht në prani të problemeve të rënda të dhimbjes pelvike", përfundojnë autorët.
Human Reproduction 2021. Doi: 10.1093/humrep/deab216
http://doi.org/10.1093/humrep/deab216