tet92014
Të moshuarit me SPOK: numër i lartë demencash
Të moshuarit me Sëmundje Ostruktive Pulmonare Kronike (SPOK) kanë një rrisk të rritur për të zhvilluar degradim mendor, kryesisht dëmtim të të menduarit pa humbje të dukshme të kujtesës, sugjeron një studim i ri.
Ky reduktim i funksionit të trurit i quajtur "non-amnestic" dëmtim i lehtë i njohjes ishte dukshëm më e zakonshme në mesin e të moshuarve me SPOK se në ata pa dëmtime të aparatit të frymëmarrjes, sipas studimit të më shumë se 1.400 të rriturit.
"Ne kemi gjetur se SPOK shoqërohet me probleme të vëmendjes, planifikimin dhe zgjidhjes së problemeve, por jo me humbjen e kujtesës," tha studiuesja Michelle Mielke dhe bashkëautore i artikullit, profesoreshë e asociuar në departamentin e epidemiologjisë në Klinikën Mayo në Rochester, Minnesota. Gjithashtu, për të ruajtur funksionin mendor afatgjatë, ky zbulim nxjerr në pah nevojën për të ndaluar shfaqjen e SPOK apo trajtimin e tij të hershëm, tha studiuesja. SPOK është një sëmundje e zakonshme, progresive karakterizuar nga reduktimi i fluksit të ajrit në mushkëri, duke sjell marrje fryme (gulçim), wheezing dhe kollitje. Format kryesore të SPOK janë bronkiti kronik dhe emfizema. Pirja e duhanit është shkaku kryesor i saj. Për studimin e ri, të botuar në internet më 17 Mars në revistën JAMA Neurology, studiuesit u përqëndrua në rreth 1400 banorë të zgjedhur rastësisht në Minesota. Të gjithë kanë qenë në midis 70 dhe 89 vjeçve, dhe kishte nuk kishin probleme të shëndetit mendor kur studimi filloi në vitin 2004. Më shumë se 170 pjesëmarrës u klasifikuan si pacientë SPOK në fillim të studimit. Këta pacientë ishin njerëz të vjetër, ish-duhanpirës ose aktuale. Studiuesit gjetën se ata gjithashtu ishin më të prirë të kishin sëmundje të arterieve koronare ose tension të lartë. Testet e kryera çdo 15 muaj gjatë një follow-up që zgjati mesatarisht pesë vjetë treguan se 370 pacientët zhvilluan një dëmtim mendor.
Problemet e kujtesës ishin u vunë re në 62 % të atij grupi, por studiuesit nuk gjeti prova se SPOK ishte drejtëpërdrejtë i lidhur me këtë formë të dëmtimit mendor, pra me humbjen e memorjes. Për më tepër, sa më e gjatë pacientët trajtoheshin për SPOK aq më i madh ishte rrisku për të patur humbje të funksioneve jo- amnesike të trurit. Ata që kishin SPOK për pesë vjet ose më shumë u gjet një rrisk 2.5 herë më i madh për zhvilluar humbje të vëmendje dhe vështirësi në zgjidhjen e problemeve pa humbjen e kujtesës.
Duke vazhduar, Mielke tha se studiuesit do të kërkojë për të kuptuar më mirë mënyrat e sakta në të cilat SPOK lartëson rrezikun e dëmtimit mendore. "Mënyrat në të cilat SPOK mund të ndikojnë në funksionimin mendor ndoshta janë komplekse dhe të ndryshme, por është gjithashtu e rëndësishme të vlerësohet rregullisht funksion njohës në mesin e njerëzve të cilët kanë SPOK." vuri në dukje Dr. Jonathan Samet, shef i departamentit të mjekësisë parandaluese në Universitetin e Southern California. Ndërsa SPOK përparon, shkëmbimi i oksigjenit kompromentohet, dhe si pasojë sëmundja në fazat e saj të fundit bën që pacientët ti nënshtrohen oksigjeno terapisë. Duhan pirja dhe pagjumësia janë dy faktorë të rëndësishëm që çojnë në disfunksion të trurit, dhe kur mosha e pacientëve është më e lartëe, kujdesi duhet dyfishuar. Në njerëzit me SPOK, shkaku i tretë kryesor i vdekjeve në Shtetet e Bashkuara, frymëmarrja dhe aktivitetet e përditshme bëhen edhe më të vështira për tu kryer ndërsa sëmundja përparon. Çdo vit, SPOK vret pothuajse 134.000 njerëz në Shtetet e Bashkuara, sipas American Lung Association.