Pacientët onkologjikë. Ndikimi i ndërhyrjes kirurgjikale në rrezikun për vetëvrasje

Sipas një studimi të Universitetit të Stanfordit të publikuar në JAMA Network Open, rreziku i vetëvrasjes është dukshëm më i lartë te pacientët me kancer që nuk i nënshtrohen asnjë ndërhyrje kirurgjikale. Analiza e kryer nga Michael L. Chen nga Qendra për Shëndetin Dixhital në Stanford, përfshiu një kampion prej mbi pesë milionë pacientësh nga baza e të dhënave SEER (Surveillance, Epidemiology, and Fund Results) me një diagnozë të parë të një prej 15 tumoreve solide më të zakonshme. 

Objektivi i studimit ishte vlerësimi i lidhjes midis trajtimeve të ndryshme onkologjike dhe rrezikut për vetëvrasje. Gjetjet zbuluan se megjithëse rreziku për vetëvrasje është i lartë te pacientët me kancer në përgjithësi, është vënë re se pacientët që nuk i nënshtrohen asnjë ndërhyrje kirurgjikale, pavarësisht stadit të sëmundjes janë veçanërisht më të rrezikuar.

Ndër 5,164,987 pacientët e përfshirë në studim, 7,132 prej tyre (0.1%) kryen vetëvrasje. Një fakt veçanërisht shqetësues ishte se shkalla e vetëvrasjes ishte dukshëm më e lartë në mesin e pacientëve të cilëve iu rekomandua operacioni, por nuk e kryen atë. Në veçanti, shkalla e vetëvrasjeve te pacientët me kancer pankreatik rezultoi të jetë 598% më e lartë se në popullatën e përgjithshme nëse nuk i nënshtroheshin operacionit dhe madje 1011% më e lartë në ato raste kur operacioni rekomandohej, por realizohej. Këto të dhëna theksojnë se si mungesa e operacioneve mund të përfaqësojë një tregues të brishtësisë psikologjike te pacientët me kancer. 

Është interesante se, ndryshe nga sa mund të mendohet, lidhja midis vetëvrasjes dhe trajtimeve të tjera onkologjike, si radioterapia dhe kimioterapia, nuk tregoi ndryshime të rëndësishme në përqindjet e vetëvrasjeve.